เป็นเรื่องเกี่ยวกับความคิดของเด็กชายคนหนึ่ง ชื่อ หิน อาศัยอยู่กับ พ่อ แม่ และสาวชื่อน้ำ หินเป็นเด็กผู้ชายมีความคิดจินตนาการชอบเล่นก้อนหิน มีความคิดที่มีคำถามกับตนเองตลอดเวลา บอกเล่าความรู้สึกของเขาตั้งแต่เด็กวัย 5 ขวบ เพื่อนของเขาจะมาจากการสร้างจินตนาการ เช่น ก้อนหิน กบ ใบไม้ และมีนางฟ้าสีเขียนเป็นเพื่อนตลอดเวลา ครอบครัวของหินบางส่วนอาจมีปัญหาบ้างแต่ก็สามารถผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ชีวิตของหินมีเพื่อน ชื่อ โจด ครอบครัวของโจดมีอาชีพเก็บขยะขาย โจดเป็นเด็กน่าสงสารอยากเรียนหนังสือ แต่ด้วยสภาพและฐานะทำให้โจดไม่ค่อยได้มาเรียนหนัสือ หินกับโจดชอบเล่นดีดก้อนหินด้วยกัน เรียนโรงเรียนเดียวกัน
อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วรู้สึกว่า หนังสือสื่อให้รู้ว่าความคิดความรู้สึกของเด็กคนหนึ่งที่อ่านแล้ว ทำให้รู้สึกว่าความคิดไม่มีขีดจำกัดสามารถจินตนการได้อย่างสร้างสรรค์
ตอนที่ชอบที่สุด
ตอนไม้เรียวของครูปอ 2
เพราะมันเหมือนชีวิตของดิฉันและทำให้เรารู้ถึงความรู้สึกของเด็กที่เขากำลังรู้สึกถึงเรา ครูที่ไม่เข้าใจเด็ก ตัดสินใจด้วยความไม่เข้าใจและใช้ความคิดของตนเองตันสินด้วยความไม่เข้าใจใช้ความคิดของตนเองทำร้ายเด็ก นึกถึงคำพูดของ หิน ว่าครูได้สูญเสียโอกาสที่ทำให้ผมรักไปอีกครั้งจนหมดไป ฟังดูแล้วความรู้นี้ทำให้รู้สึกหดหู่ใจ อยากให้ครูที่ชอบใช้ไม้เรียว หรือใช้อารมณ์ความรู้สึกตัดสินเด็กอ่านตอนนี้แล้วจะได้รู้ความรู้สึกของเด็กที่มีต่อครูตอน ตี ด่า ดุ คุกคามเด็ก การที่จะให้เด็กเกิดการเรียนรู้นั้น เราต้องเข้าใจเขาก่อนและค่อยดูแล เปิดโอกาสให้ได้เรียนรู้ ถ้าเราไม่เข้าใจใช้อารมณ์เป็นเกณฑ์ตัดสิน เราก็จะไม่ได้รับโอกาสที่ให้เขารักอีกต่อไป (น่าเศร้า)
ศิรินันท์ จันทร์ปุนะ (ครูกุ้ง)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น